ထိပ္ဆံုးသို့
ေငြတာရီ
တေတာင္ေပၚ၊ တေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ပတ္ျခံရံ
တေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့၊
ေတာင္တလံုးက်န္ျပန္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္နိုးလို့ရယ္
ျကိုးေလွ်ာက္ရျပန္။
ခါတေလတကယ္ပန္းဒါေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မည္က်န္
အမွန္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္မလား၊ စခဲ့မိဟေပါ့
တစ္ေန့မွာဆံုးရာေရာက္ပါေလ့
အားေလ်ာ့ကာဆုတ္ခ်င္စမ္းပါႏွင့္
မာလာေငြကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာရုံဆင္လို့
မူတသြင္အားအင္သစ္လိုက္ပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။ ။
ေငြတာရီ
တေတာင္ေပၚ၊ တေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ပတ္ျခံရံ
တေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့၊
ေတာင္တလံုးက်န္ျပန္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္နိုးလို့ရယ္
ျကိုးေလွ်ာက္ရျပန္။
ခါတေလတကယ္ပန္းဒါေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မည္က်န္
အမွန္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္မလား၊ စခဲ့မိဟေပါ့
တစ္ေန့မွာဆံုးရာေရာက္ပါေလ့
အားေလ်ာ့ကာဆုတ္ခ်င္စမ္းပါႏွင့္
မာလာေငြကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာရုံဆင္လို့
မူတသြင္အားအင္သစ္လိုက္ပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။ ။
ဒီကဗ်ာေလးဟာ က်န္ေတာ့္ဘ၀ရဲ့ တိုးတက္ေရးအတြက္။ ဘ၀တိုက္ပြဲေတြ ဆင္နၤဲနိုင္ဖို့အတြက္ အားအင္သစ္ေတြ အမွန္ေပး စြမ္းႏိုင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment